Kulağa mutlu geliyor.

"Bir kadın tam olarak istediği aşk hayatına sahiptir, ama istediğinin bu olduğunu reddediyordur."

Tam olarak kabullenme haline geçişi yaşıyorum sanırım Moda günlerine geri dönerek. Kabullenme haliyle gelen azalan insan silsilesi hayatımı daha kolay hale getirecek sanki. Hele ki kendi ilişkimizi onarırken, kalan sağlıksız ilişkilerden arınma hali... Kulağa mutlu geliyor.

tatildatkom

lütfen kırmızı çizgileri takip edin.

Alabalıklar

bir sosyalist kültür belgeseli.

yakında.

Moda sakinleri Ah Muhsin Ünlü seviyor mudur acaba? Lütfen seviyor olsunlar, en azından -mış gibi yapsınlar.

''sen beni öpersen belki de aşkımız pratik karşılık bulur
ne ikna edici bir intihar girişimidir şimdi göz göze gelmek
elbette ata binmek gibidir seni sevmek sevgilim
elbette gayet rasyoneldir attan atlamak

-freud diye bir şey yoktur.''

Moda yurtlar kurumundan sonra, mod-a çekim stüdyosu hizmetinizde.

mod-a.

bi de biz el atalım, bakalım.

These New Puritans - Elvis from Morgan Huang on Vimeo.

duvarların dilini geç, koltukların anlatacak çok şeyi var o evde.

evdeyiz.

özgür emrah serbes hikayesi okuyor, burcu yanına kıvrılmış, bense bunları yazıyorum. geçmiş günlerde burada neler yaşandığını yazacağım daha sonra. yazın istanbul'da kalmak için ücretsiz emek işçiliği arıyorum. özgür bir iş önerdi, daha sonra konuşmak üzere.

bugün önce bekirler'in yanına uğradık moda köşede üçümüz, sonra ehlikeyf'de ebeveyn üstüne saatlerimizi alan konuşmalar. sonra ece ve barış geldi yanımıza. bir süre sonra gece sonlandı.

şimdi evde üçümüzüz.

özgür emrah serbes hikayesi okuyor, burcu yanına kıvrılmış, bense bunları yazıyorum. aklımdan gemiler geçiyor, duymuyorsun, otobüslere biniyorum, şehirler değiştiriyorum, savruluyorum.

ama mutluyum. gülüşler kalıyor geriye, ellerin kalıyor, kokun kalıyor, düşünmekten korktuğum şeyler, dokunmalar, kokular, anılar kalıyor. öncesi var; saklı, sonrası yok, açık.

'napıyoruz bu gezegende diye düşündüm.'

çok farklı hayatların, çok farklı hikayelerin, çok farklı bakışların yeriydi moda'nın bendeki yeri.

hep başkaydı ama bir yanıyla da aynıydı. tanıdık, bildik ama kimsenin anlatmaya cesaret edemediği, yine de en çok sevilen gece yarısı kuşağı hikayeleri gibi.

geçen yıl bu zamandan beri, belirli aralıklarla görüştüğüm, kısmen ciddi kısmen samimi ilişkilerimin olduğu, sabit kadrosu 4 kişi olduğunu varsaydığım bir grup var. 've derken yolları moda'da, bir evde kesişir..' diye başlayıp, yorgan meselesi, 3.şahıs ve -di'li geçmiş zaman anlatılarıyla biten bir yığın olay var.

neresinden tutsam elimde kalıyor şu an moda; çünkü hem getittiriyor, hem unutturuyor, hem vuruyor.